De bout wordt tijdens het vastdraaien onderworpen aan de gecombineerde werking van axiale spanning en torsiespanning, en de resulterende kracht van de twee zorgt er uiteindelijk voor dat de bout meegeeft. Bij het kalibreren van de bout wordt alleen de axiale kracht van de bout gereflecteerd op de kalibratiekromme om de klemkracht van het bevestigingssubsysteem te bepalen. Uit de testresultaten in figuur 5 blijkt dat, hoewel het een zelfborgende moer is, als de initiële lengte wordt geregistreerd nadat de bout handmatig is gedraaid tot het punt waar deze op het punt staat in het lageroppervlak van de druk te passen. plaat vallen de resultaten van de kalibratiecurve volledig samen met die van de gewone moer. Hieruit blijkt dat in deze toestand de invloed van het zelfborgende koppel van de zelfborgende moer verwaarloosbaar is.

Als de bout met een elektrisch pistool direct in de zelfborgende moer wordt vastgedraaid, verschuift de curve in zijn geheel naar rechts, zoals weergegeven in Figuur 6. Hieruit blijkt dat het zelfborgende koppel invloed heeft op het akoestische tijdsverschil in de kalibratie. kromme. Observeer het beginsegment van de curve naar rechts verschoven, wat aangeeft dat de axiale kracht nog steeds niet wordt gegenereerd onder de voorwaarde dat de bout een bepaalde mate van verlenging heeft, of dat de axiale kracht erg klein is, wat overeenkomt met dat de bout een bepaalde mate van verlenging heeft. niet tegen de axiale krachtsensor gedrukt. Uitrekken, uiteraard is de verlenging van de bout op dit moment valse verlenging, geen echte verlenging. De reden voor valse verlenging is dat de warmte die wordt gegenereerd door het zelfremmende koppel tijdens het luchtverstrakkingsproces de voortplanting van ultrasone golven beïnvloedt, die op de curve worden gereflecteerd. Hieruit blijkt dat de bout is verlengd, wat aangeeft dat de temperatuur invloed heeft op de ultrasone golf. Voor Figuur 6 wordt de zelfborgende moer ook gebruikt voor kalibratie, maar de reden waarom de kalibratiecurve niet naar rechts verschuift is dat er weliswaar wrijving ontstaat bij het indraaien van de zelfborgende moer, maar dat er wel warmte vrijkomt. is opgenomen in de registratie van de initiële lengte van de bout. Het is gewist en de kalibratietijd van de bouten is erg kort (meestal minder dan 5 seconden), dus het effect van de temperatuur verschijnt niet op de kalibratiekarakteristiekcurve.

Uit de bovenstaande analyse blijkt dat de draadwrijving bij het luchtschroeven ervoor zorgt dat de bouttemperatuur stijgt, waardoor de ultrasone golfsnelheid afneemt, wat zich manifesteert als een parallelle verschuiving van de kalibratiecurve naar rechts. Koppel, die beide evenredig zijn met de warmte die wordt gegenereerd door draadwrijving, zoals weergegeven in Figuur 10. In Tabel 2 worden de grootte van de rechterverschuiving van de kalibratiecurve en de temperatuurstijging van de bout tijdens het hele aanhaalproces geteld. Het is duidelijk dat de grootte van de verschuiving naar rechts van de ijkcurve consistent is met de mate van temperatuurstijging, en een lineair proportioneel verband heeft. De verhouding bedraagt ​​ongeveer 10,1. Ervan uitgaande dat de temperatuur met 10°C stijgt, neemt het akoestische tijdsverschil toe met 101 ns, wat overeenkomt met de axiale kracht van 24,4 kN op de M12-boutkalibratiecurve. Vanuit fysisch oogpunt wordt uitgelegd dat de temperatuurstijging ertoe zal leiden dat de resonantie-eigenschappen van het boutmateriaal veranderen, zodat de ultrasone golfsnelheid door het boutmedium verandert en vervolgens de ultrasone voortplantingstijd beïnvloedt.