Definitie:
Bandenbalancerwordt gebruikt om de onbalans van de rotor te meten,bandenbalancerbehoort tot de hard ondersteunde balanceermachine, de stijfheid van het zwenkframe is erg groot, de onbalans van de rotor wordt gecorrigeerd door de meetresultaten van de dynamische balanceermachine, om trillingen te verminderen, de prestaties te verbeteren en de productkwaliteit te verbeteren, de trillingen van de rotor of de trillingen die op het lager inwerken, kunnen worden teruggebracht tot het toegestane bereik.
Functies:
Een ongebalanceerde rotor oefent tijdens de rotatie druk uit op de draagconstructie en op de rotor zelf, wat resulteert in trillingen. Dynamische balans van de rotor is daarom essentieel.bandenbalancerVergelijking van de dynamische balans van de rotor in de rotatietoestand. De rol van dynamische balans is: 1. Verbetering van de kwaliteit van de rotor en zijn componenten, vermindering van geluid; 2. Vermindering van trillingen. 3. Verlenging van de levensduur van de ondersteunende onderdelen (lagers). Vermindering van ongemak voor de gebruiker. Vermindering van het energieverbruik.
Overdrachtswijze:
De aandrijfmodus van de rotor wordt aangedreven doorbandenbalancerOmvat ring-riemaandrijving, koppelingsaandrijving en zelfrijdende aandrijving. Loop drag is het gebruik van een rubberen of zijden lusriem door de motorpoelie, waardoor de rotor met loop drag een glad cilindrisch oppervlak moet hebben. Het voordeel van de loop drag is dat het de onbalans van de rotor niet beïnvloedt en de balansnauwkeurigheid hoog is. Koppelingsaandrijving is het gebruik van kruiskoppelingen, die de hoofdas van de motor vormen.bandenbalanceren de rotor is aangesloten. De kenmerken van de koppelingsaandrijving zijn geschikt voor rotoren met een onregelmatig uiterlijk, kunnen een groter koppel overbrengen en zijn geschikt voor rotoren met een sleepventilator en andere rotoren met een grotere luchtweerstand. Het nadeel van koppelingssleep is dat de onbalans van de koppeling zelf de rotor kan beïnvloeden (daarom moet de koppeling vóór gebruik worden gebalanceerd) en interferentie kan veroorzaken die de nauwkeurigheid van de balans kan beïnvloeden. Bovendien zijn er veel verbindingsschijven gemaakt om verschillende soorten rotoren te kunnen bedienen. Zelfaandrijving is het gebruik van de eigen rotatiekracht van de rotor. Zelfaandrijving is de sleepmethode die de minste invloed heeft op de balansnauwkeurigheid en de balansnauwkeurigheid het hoogst kan zijn.
Hoe het werkt:
Een balanceerapparaat is een machine die de grootte en positie van de onbalans van een roterend object (rotor) meet. Wanneer de rotor om zijn as draait, ontstaat de centrifugale kracht door de ongelijkmatige massaverdeling ten opzichte van de as. Dit soort onbalans kan trillingen, lawaai en versnelling veroorzaken, wat de prestaties en levensduur van het product ernstig kan beïnvloeden. Motorrotoren, spindels van gereedschapswerktuigen, ventilatorwaaiers, stoomturbinerotoren, auto-onderdelen, airconditioningbladen en andere roterende onderdelen in het productieproces moeten worden gebalanceerd om soepel te kunnen draaien. De massaverdeling van de rotor ten opzichte van de as kan worden verbeterd door de onbalans van de rotor te corrigeren op basis van de gegevens die door de bandenbalanceermachine worden gemeten. De trillingen van de rotor of de trillingskracht die op het lager wordt uitgeoefend, worden teruggebracht tot het toegestane bereik wanneer de rotor draait. Daarom is een bandenbalanceermachine bedoeld om trillingen te verminderen, de prestaties te verbeteren en de kwaliteit van de benodigde apparatuur te verbeteren. Het balanceren van de rotor omvat doorgaans twee stappen: het meten en corrigeren van de onbalans. Een bandenbalanceermachine wordt voornamelijk gebruikt voor het meten van onbalans. De belangrijkste prestaties van een bandenbalancer worden uitgedrukt in twee uitgebreide indexen: minimale bereikbare resterende onbalans en de reductiesnelheid van de onbalans. De eerste is de minimale resterende onbalans die de bandenbalancer bereikt, wat de index is die de hoogste balanceercapaciteit van de bandenbalancer meet, terwijl de laatste de verhouding is tussen de verminderde onbalans en de initiële onbalans na een correctie. Het is een maatstaf voor de efficiëntie van de balanceermachine, meestal uitgedrukt in een percentage.
Plaatsingstijd: 06-04-2023
